ኢትዮጵያ፡ ለአንድ ሳምንት ‘የዲጂታል ጦር አውርድ’ ያወጁት ትውልደ ኢትዮጵያዊያን

የዛሬ ዓመት ግድም ነው። ዶ/ር ዓለማየሁ አስፋው ገብረየስ ከወዳጃቸው አንድ የስልክ ጥሪ ይደርሳቸዋል። ወዳጃቸውም ዶ/ር ዮናስ ይባላል። እንደሳቸው ሐኪም ናቸው።

“እረ ባክህ አንተ ሰው፣ ይሄን የሐኪሞች ማኅበርን መስመር እናሲዘው፣ ምነው ዝም አልክ?” የሚል የወዳጅ ጥሪና ወቀሳ ያደርሷቸዋል።

ዶ/ር ዓለማየሁ በስኮትላንድ ከፍተኛ የካንሰር ስፔሻሊስት ናቸው። በታላቋ ብሪታኒያ የኢትዮጵያዊያን ሐኪሞች ማኅበር አባልም ናቸው። ወቀሳውም ከዚሁ ማኅበር ጋር የተያያዘ መሆኑ ነበር።

ያ ወቅት ግን ዶ/ር ዓለማየሁ ስለሙያ ማኅበር የሚያስቡበት ጊዜ አልነበረም። ቆዝመዋል። አዝነዋል። ተረብሸዋል። ግራ ገብቷቸዋል። እትብታቸው ከተቀበረባት ከአገራቸው ኢትዮጵያ የሚመጡ ዜናዎች በሙሉ የሚረብሹ ነበሩ። ልክ የዛሬ ዓመት ኦክቶበር ወር አካባቢ መሆኑ ነው ይሄ።

እርግጥ ነው በዚያን ጊዜ ከኢትዮጵያ በተለይም ከኦሮሚያ አካባቢ የሚወጡ ዜናዎች ልብ የሚሰብሩ ነበሩ።

“ምን የሐኪም ማኅበር እናጠናክር ትለኛለህ፣ አገር እንዲህ እየታመሰች…” ይሉታል፣ ወዳጃቸውን፣ ዶ/ር ዮናስን፣ ከቁዘማው ሳይወጡ። ዶ/ር ዮናስም ሐዘን ገባቸው። ሐሳብ አወጡ አወረዱ።

“ታዲያ የኛ ማዘን ምን ሊፈይድ ነው፤ አንድ ነገር እናድርግ፣ ሐሳብ እናዋጣ። ነገ ምን ይመጣ ይሆን በሚል ዳር ቆሞ የሚያይ በቂ ሕዝብ አለ። እኛ እዚያ ሕዝብ ላይ መጨመር የለብንም” ተባባሉ።

ኢትዮጵያ ውላ ካደረች በኋላ የህክምና ማኅበሩ ይደርሳል። መጀመርያ አገር ትኑረን ሲሉ ተማከሩ። ለተግባር ተነሱ፤ የአገር ልጅ ለሚሉት ሁሉ ጥሪ አቀረቡ፣ ደወሉ፣ጻፉ።

ይህ ማኅበር ያን ቀን በቁጭት ተወለደ። ስሙም የኢትዮጵያ እርቅና የሰላም ኅብረት ተባለ።

ዩናይትድ ኪንግደም ተቀምጦ ኢትዮጵያ ሰላም ማምጣት ይቻላል?

ይህ ማኅበር አሁን 50 የሚሆኑ በትምህርታቸው እጅግ የገፉ ምሁራንን አሰባስቧል። ሐኪሞች ብቻ አይደሉም ታዲያ። ሳይንቲስቶች፣ መምህራን፣ የሰርጓጅ መርከብ መሐንዲስ፣ የግጭት አፈታት ከፍተኛ አማካሪዎችን፣የአእምሮ ጤና ባለሙያዎችን፣ የሕጻናት ጤና ስፔሻሊስቶች፣ የቀዶ ጥገናና ንቅለ ተከላ ሐኪሞች ወዘተ. ያቀፈ ማኅበር ነው። የኢትዮጵያ እርቅና የሰላም ኅብረት።

በቅርብ በሎንዶን ደመቅ ያለ ሰላማዊ ሰልፍ አድርገው ነበር፤ ስለ ኢትዯጵያዊነት የሚል። ብዙዎቹ በአካል የተገናኙት ያኔ ነው። ማኅበሩን ሲመሰርቱ ዓላማ እንጂ ሌላ ጉዳይ አላገናኛቸውም። ኢትዯጵያዊነት ብለው ሲጮኹ ሌላ ማንነትን ደፍጥጠው አልነበረምና ኋላ ላይ የትውልድ ስፍራን እንደነገሩ ሲጠያየቁ ግማሾቹ የትግራይ ልጆች ሆነው ተገኙ፣ ሌሎች ከወለጋ፣ ሌሎች ከሆሳእና፣ ሌሎች ከጎጃም፣ ከወሎ፣ ከአዲስ አበባ… መሆናቸው አስደሰታቸው። አስበውበት ባይሆንም ኅብረ ቀለማምነቱ፣ ጌጥ ሆናቸው እንጂ አላቃቃራቸውም። አገር ምን ማለት እንደሆነ በተግባር አዩት።

ብዙዎቹ አባላት ታዲያ ከ15 እና ከ20 ዓመታት በላይ ከአገራቸው ርቀው ይቆዩ እንጂ በአንድም ሆነ በሌላ መልኩ ስለ ኢትዮጵያ መጨነቃቸው አልቀረም፤ በተለይ ከቅርብ ዓመታት ወዲህ ነገሩ እያሰጋቸው የመጣ ይመስላል።

“የትኛውም ኢትዮጵያዊ እኮ እንደው በአካል ከአገሬ ወጣሁ ይበል እንጂ በመንፈስ ኢትዮጵያን ተለይቶ ማደር አይችልም። ይቻለዋል ብለህስ ነው?” ይላሉ ዶ/ር ዓለማየሁ።

እነዚህ በታላቋ ብሪታኒያ የሚኖሩ ምሁራን ብዙዎች ጭንቀታቸውን ውጠው ከዛሬ ነገ ምን ሊመጣ ይሆን በሚል ውጥረት ዝም ባሉበት ወቅት ዝም አንልም ያሉ መሆናቸው ልዩ ያደርጋቸዋል።

ብዙ የድርጊት መርሐ ገብሮችን ነድፈዋል። ስለ ሰላም መስበክ ብቻ ሳይሆን በህዳሴው ግድብ ዙርያ ተሰሚነታቸውን በመጠቀም ለ4 ቀናት የሚዲያ ዘመቻ አድርገው ነበር።

በሰላም ዙርያ በየጊዜው የዲጂታል ጉባኤዎችን ያዘጋጃሉ። ኮቪድ ወረርሽኝ ብዙ የመስክ ሥራ ውስጥ እንዳይገቡ ቢያግዳቸውም ለወገናቸው የሕክምና ቁሳቁስ አሰባስበው አገር ቤት ልከዋል።

የዓለም ሰላም ቀንን አስመልክተው በዌቢናር ትምህርተ ጉባኤ ካቀረቡት ምሁራን መካከል ዶ/ር ፀሐይ አጥላው ይገኙበታል። ዶ/ር ፀሐይ ሥመ ጥር ሳይንቲስት ናቸው። ሴቶች በሰላም ዙርያ ያላቸውን ሚና ያጎሉት ዶ/ር ጸሐይ ለእርቅና ሰላም የሴቶችና እናቶችን ሚና ጉልህ እንደሆነና ይህንኑ ለመልካም ተግባር መጠቀም አስፈላጊነት ላይ አተኩረዋል።

በዚህ ማኅበር ውስጥ ከሚገኙ አመራሮች አንዱ አቶ ወንድሙ ነጋሽ ናቸው። በሙያ ኢንጂነር ይሁኑ እንጂ ይበልጥ የሚታወቁት በአእምሮ ሳይንስ ዘርፍ ተመራማሪነታቸው ነው። “ሁሉም ጦርነቶች የተወለዱት ከሰዎች አእምሮ ነው፣ አእምሮን ካከምን ሌላው ሁሉ ቀላል ነው።” ይላሉ።

አቶ ወንድሙ በተደጋጋሚ ለማኅበራዊ ሚዲያ ተሳታፊዎች በሚያቀርቧቸው ሴሚናሮች ውስጥ ከጥላቻ ንግግር ለመራቅ፣ “እኛና እነሱ” ከሚለው ትርክትና ክፉ አባዜ ለመውጣት፣ የሰውን ክብሩነት በሰውነቱ ብቻ ለመመተር፣ በአጠቃላይ አእምሮን እንዴት ወደ ሰላም መግራት እንደሚቻል ትምህርተ ጉባኤ ያቀርባሉ።

“ሰላም ስለፈለግነው ብቻ አይመጣም፣ ይህን እንረዳለን፣ ፖለቲካ ውስብስብ ነው፣ ይህንንም እንረዳለን። ግን ደግሞ አገር ስትታመም የበይ ተመልካች መሆን አንሻም” ይላሉ የካንሰር ስፔሻሊስቱ ዶ/ር ዓለማየሁ።

ቢቢሲ አንድ ጥያቄ አንስቶላቸው ነበር ለማኅበሩ ጸሐፊ። “ከባሕር ማዶ ቁጭ ብሎ በአገር ቤት ሰላም ማምጣት የሚመስል ነገር ነው? የሚል። በእርግጥ በኢንተርኔት ሰላም ማምጣት ይቻላል?”

ዶ/ር ዓለማየሁ ለዚህ ምላሻቸው ፈጣን ነው። መጀመርያውኑስ ሰላም የደፈረሰው በኢንተርኔት በመሸጉ የዲጂታል ጦር አበጋዞች አይደለምን? ሲሉ ችግሩም፣ የችግሩ መፍትሄም ከዲጂታሉ ዓለም ጎራ እንደሆነ ያሰምሩበታል።

“ኢትዮጵያ ብዙ አበሳ ያለባት አገር ናት። ለጊዜው ግን ትልቁ ህመሟ ከዲጂታል ዓለም የሚመነጨው የጥላቻ ንግግር ነው።” ይላሉ፣ ደጋግመው።

ምሁራኑ ከትናንትና በስቲያ ዕለት ጀምሮ፣ የዓለም የሰላም ቀንን በሚመለከት የተለያዩ የዌቢናር ውይይቶች እያካሄዱ ሲሆን ለአንድ ሳምንት “የዲጂታል የጦር አውርድ” (Digital ceasefire) ጥሪ አቅርበዋል። ይህ እምብዛምም ያልተሰማ ነገር ነው። ለምን አስፈለገ? ምንስ ማለት ነው?

ጉባኤያተኞችን ለ15 ደቂቃ ሰላማዊና ግጭት አልባ ኢትዮጵያን በሕሊናቸው እንዲያስቡ የጠየቁት የማኅበሩ ዋና ጸሐፊ ይህን መልካም ስሜት ለማቆየት ቢያንስ ለአንድ ሳምንት ኢትዮጵያዊያን የጥላቻ ንግግሮችን በፌስቡክ ከመጻፍ ብቻ ሳይሆን ከማንበብ፣ ከማየትና አስተያየት ከመስጠት እንዲታቀቡ ተማጽነዋል።

ይህም የዓለም የሰላም ቀንን አስመልቶ ለአንድ ሳምንት የሚቆይ አዲስ ዘመቻ ነው። በመላው ዓለም የሚገኙ ኢትዮጵያዊያን ከጥላቻ ንግግሮች ለአንድ ሳምንት በመራቅ እንዴት ጥሩ ስሜት ለራሳቸው መፍጠር እንደሚችሉ እንዲያዩት ይፈልጋሉ፣ ዶ/ር ዓለማየሁ።

በማህበራዊ ሚዲያ የደፈረሰ ሰላምን በማህበራዊ ሚዲያም መመለስ ይቻላል?

ዶ/ር ልዑል ሰገድ አበበ የእርቅና የሰላም ጉዳዮች አማካሪ ምሁር ናቸው። የተለያዩ የምርምር ሥራዎቻቸውንም የሰሩት በዚሁ የግጭት አፈታትና እርቀ ሰላም ዙርያ ነው። በታላቋ ብሪታኒያ ብቻም ሳይሆን በምዕራብ አፍሪካ የተለያዩ አገራት ላይ በዚሁ መስክ አገልግለዋል።

ዶ/ር ልዑልሰገድ በማህበራዊ መገናኛ ብዙኃን “በሬን የሚያዋልዱ ሰዎች” ከተግባራቸው እንዲቆጠቡ ለማድረግ፣ ማህበራዊ ሚዲያ ከዚህ በተቃራኒ ለሰላምና ሕዝቦችን ለማቀራረብ ሊያገለግል እንደሚችል ይናገራሉ።

የግጭት አንዱ መንስዔ ያልተረጋገጠ መረጃን ማስተላለፍ ነው የሚሉት ምሁሩ፣ ሁላችንም ከእንዲህ ዓይነት ተግባር መቆጠብ እንደሚያስፈልገን ይመክራሉ።

በርግጥ በማህበራዊ ሚዲያ ብቻ ሰላምን ማምጣት ይቻላል የሚለው ላይ መጠነኛ ጥርጣሬ ቢኖራቸውም፣ ሐሰተኛ መረጃዎች እና የጥላቻ ንግግሮች ግን እንዲቆሙ ማድረግ ይቻላል ሲሉ ገልፀዋል።

እነዚያ መረጃዎችና ንግግሮች ቆሙ ማለት ደግሞ ለሰላም የመጀመሪያው በር ተከፈተ ማለት ሊሆን ይችላል ሲሉ ያላቸውን ተስፋ ይገልፃሉ።

በተጨማሪም ማህበራዊ ሚዲያ አያያዙን ካወቅንበት ሃሳብን ገንቢ በሆነ መልኩ የማቅረብ፣ የመከራከር ባህልን እንድናዳብር ለማድረግ አስተዋጽኦ ማድረግ ይችላልም ብለው ያምናሉ።